Religia Mezopotamii- z uwagi na złożone podłoże etniczne, nigdy nie była jednolita. Jednakże w zasadniczym zrębie ukształtowali ją Sumerowie. To
właśnie sumeryjski panteon i ich postrzeganie świata oddziaływały na
terenach mezopotamskich niemal przez trzy tysiąclecia, pomimo tego, że
każdy kolejny lud, który przybywał do Mezopotamii, przynosił ze sobą
własne wierzenia i tradycje. Głównym ośrodkiem religijnym Mezopotamii, była południowa jej część – Babilonia.Rodzime
kulty babilońskie stopniowo zostały wyparte przez nowe religie. Już
wraz ze spadkiem roli Mezopotamii i dostaniem się jej we władanie
perskie, coraz większego znaczenia i zasięgu nabierała rodzima religia
Persów – zoroastryzm, a w późniejszych stuleciach do dominację na Wschodzie zdobywały takie religie, jak mitraizm i manicheizm, a jeszcze później pojawił się tu islam.
Pozycja ekonomiczna Mezopotamii- Rozwinęło
się rolnictwo, ponieważ tereny były dobre do uprawy roślin (znajdowały
się wzdłuż dwóch rzek). Rozwinięto uprawę pszenicy, lnu, prosa,
jęczmienia itp.Zaczęto również udoskonalać
narzędzia: radło i pług.Rozwinęła się też hodowla zwierząt, a
sprzyjające warunki pozwoliły na rozkwit rzemiosła ( gliniane narzędzia,
cegły). Z powodu małej ilości opadów i nieregularnych wylewów rzek,
skonstruowano w całym Międzyrzeczu system kanałów nawadniających oraz
grobli i wałów, co przyczyniło się do rozwoju rolnictwa i ukształtowania
się społeczeństwa.
Religia Egiptu- Ok.
3000 p.n.e. Z czasem (w ciągu około wieku), odrębne miasta zaczynały
łączyć się w większe organizacje. Zmieniała się więc też religia.
Dochodziło do kompromisów polegających na łączeniu bóstw, z różnych
miast w małżeństwa, a także usynawianie bogów. Najczęściej powstawały
triady bóstw. Powstawała, a właściwie syntetyzowała się mitologia. Silnie zakorzeniona była wiara w życie człowieka po śmierci. Stąd też zmarłych grzebano z tak wielką troską.Poza
bogami wierzono w półbogów, czyli geniuszy. Byli oni bardziej związani z
życiem codziennym ludzi, lecz nie mieli świątyń i raczej nie brano ich
pod uwagę w spekulacjach teologicznych.
Geniusze mieli charakter bardziej ludowy. Były to duchy związane z
rolnictwem, z narodzinami człowieka. Istniał także kult zwierząt. Święte
zwierzęta były po prostu wcieleniami bogów (aspektami bogów). Wierzono, że była w nich obecna jedna z dusz jakiegoś
boga. Posągi bóstw umieszczano w świątyniach, przez co stawały się
niedostępne dla ogółu. Posągi świętych zwierząt nie znajdowały się w
samych świątyniach.
Pozycja ekonomiczna Egiptu-Największym bogactwem Egiptu od czasów najdawniejszych były jego gleby aluwialne, użyźniane rokrocznie przez regularne wylewy Nilu, powodowane przez letnie etiopskie monsuny.
W tej sytuacji zapewnienie urodzajności pól zależało nie tyle od
prawidłowego ich nawodnienia, co przede wszystkim od sprawnego
odprowadzenia nadmiaru wody. W zwartym rejonie delty znajdowała się
większość egipskich terenów uprawnych. Trochę inaczej sytuacja
przedstawiała się w Górnym Egipcie, gdzie żyzne gleby ograniczały się do
wąskiej doliny. Sprawiało to, że część z nich znajdowała się znacznie
powyżej poziomu rzeki. Budowa potrzebnej do ich nawodnienia sieci
irygacyjnej wymagała dużego nakładu pracy, a to z kolei sprzyjało
społecznej samoorganizacji. Fakt, iż w określonej sytuacji egipskie pola
mogły dawać plony dwa, a nawet trzy razy w roku, powodował powstawanie
nadwyżek, a te z kolei prowadziły do wyodrębnienia się scentralizowanej
władzy. Przypuszczalnie nastąpiło to wcześniej w Egipcie Górnym, z
którego wyszła pierwsza inicjatywa zjednoczeniowa
Post stworzony przez Monika Bedla !
Dodany przez Laura Podpora
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz