Nazwy konfliktów i język w Mezopotamii dawniej
Język starożytnego Sumeru, używany w południowej Mezopotamii od co najmniej IV tysiąclecia p.n.e., najstarszy zapisany język. Został wyparty przez język akadyjski
około 2000 p.n.e., ale był używany w Mezopotamii jako język
tekstów religijnych, ceremonialnych i naukowych do około I wieku p.n.e., a następnie został zapomniany aż do odczytania w XIX wieku. Język
sumeryjski nie jest spokrewniony z innymi językami używanymi przez
okoliczne ludy i jest na ogół uważany za język izolowany. Do jego zapisu używano pisma klinowego. Sumeryjski jest językiem aglutynacyjnym.
Język akadyjski, używany w Mezopotamii od połowy III tysiąclecia p.n.e. do początków I tysiąclecia n.e. Nazwa języka pochodzi od miasta Akad w środkowej Mezopotamii, stolicy imperium akadyjskiego, założonego około 2350 roku p.n.e.
W drugiej połowie II tysiąclecia p.n.e. był używany w kontaktach dyplomatycznych między państwami Egiptu, Mezopotamii, Anatolii, Palestyny i Syrii.
Język akadyjski zapisywany był sumeryjskim pismem klinowym, .
Język akadyjski zapisywany był sumeryjskim pismem klinowym, .
W IV tysiącleciu p.n.e. Sumerowie stworzyli w południowej Mezopotamii jedną z pierwszych znanych cywilizacji. Od mniej więcej połowy XXIV wieku p.n.e. datuje się wzrost znaczenia semickiego ludu Akadyjczyków zamieszkującego centralną Mezopotamię. Wtedy rozpoczął panowanie Sargon Wielki, który w wyniku podbojów (m.in. Sumeru) stworzył imperium obejmujące całą Mezopotamię (być może sięgające do Morza Śródziemnego, Anatolii, a nawet Cypru) ze stolicą w założonym przez siebie mieście Akad. Akadyjczycy przejęli kulturę Sumerów wprowadzając do niej nowe elementy, używali pisma klinowego do zapisu swojego języka, pełniącego przez większość II tysiąclecia p.n.e. rolę lingua franca na całym cywilizowanym Bliskim Wschodzie (poza Egiptem). Kres ich panowaniu położył najazd Gutejów, którzy władali Mezopotamią przez prawie cały XXII wiek p.n.e., dopóki władzy nie odzyskali Sumerowie z tzw. III dynastii z Ur. Okres rozkwitu, który nastąpił podczas jej panowania (XXI wiek p.n.e.) to synteza dorobku Sumerów i Akadyjczyjków. Dynastia upadła w wyniku najazdów koczowników (zwłaszcza Elamitów), a jej państwo rozpadło się na szereg amoryckich i huryckich (na północy) państewek. Jedno z nich, ze stolicą w mieście Babilon, stało się potęgą w pierwszej połowie XVIII wieku p.n.e. za panowania Hammurabiego, który opanował całą Mezopotamię. Państwo to przejęło religię, języki oraz kulturę Sumeru i Akadu, dokonano kodyfikacji prawa (kodeks Hammurabiego). Następcy Hammurabiego stracili jednak władzę w XVI wieku p.n.e. na rzecz obcej dynastii kasyckiej (okres średniobabiloński), obalonej później po prawie pięciu stuleciach rządów przez najazdy Elamitów i Asyryjczyków.
Nazwy bitew - Bitwa pod Firaz, Bitwa pod Bagdadem, Bitwa pod Carrahae,
Nazwy konfliktów i język w Egipcie dawniej
Nazwy bitew - bitwa pod Awaris, bitwa pod Megiddo, bitwa pod Kadesz, Zdobycie Dapur przez Egipcjan, Bitwa morska w delcie Nilu, Bitwa nad Wielkim Jeziorem Gorzkim, bitwa pod Altaku, Zdobycie Teb przez Asyryjczyków
Język egipski – wymarły język z grupy języków afroazjatyckich używany przez starożytnych Egipcjan. Najstarsze przykłady pisanego języka egipskiego pochodzą z 3250 r. p.n.e. Język ten skończył swój żywot wraz z cywilizacją egipską i został zastąpiony w Egipcie językiem arabskim.
Nazwy bitew - bitwa pod Awaris, bitwa pod Megiddo, bitwa pod Kadesz, Zdobycie Dapur przez Egipcjan, Bitwa morska w delcie Nilu, Bitwa nad Wielkim Jeziorem Gorzkim, bitwa pod Altaku, Zdobycie Teb przez Asyryjczyków
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz